"ศีรษะนี้เรามอบให้พระเจ้าแผ่นดิน!!" พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง

ออฟพงษ์พัฒน์ได้รางวัลจากนาฎราช จากบทในละครพระจันทร์สีรุ้ง ขึ้นพูดขอบคุณ:
บท นี้เป็นบทเกี่ยวกับพ่อ พ่อเป็นเสาหลักของบ้าน
บ้านของผมหลังใหญ่มาก เราอยู่กันหลายคน
ผมเกิดมาเราก็อยู่กันอย่างสงบมานาน บรรพบุรุษของพ่อเสียเหงื่อ
เสียเลือดเอาชีวิตเข้าแลก กว่าจะได้บ้านหลังนี้มา
จนมาถึงวันนี้
พ่อคนนี้ก็ยังเหนื่อยที่จะดูแล บ้าน ดูแลความสุขของทุกๆ คนในบ้าน
ถ้ามีใครสักคนโกรธใครมาก็ไม่รู้ ไม่ได้ดั่งใจเรื่องอะไรมาก็ไม่รู้
แต่ พาลมาลงที่พ่อ
เกลียดพ่อ ด่าพ่อ คิดจะไล่พ่ออกจากบ้าน
ผมจะเดินไปบอกคนๆ นั้นว่า
ถ้าเกลียดพ่อ
ไม่ รักพ่อแล้ว จงออกไปจากที่นี่ซะ เพราะที่นี่คือบ้านของพ่อ
ที่นี่ คือแผ่นดินของพ่อ ผมรักในหลวงครับ และผมก็เชื่อว่าทุกคนก็รักในหลวงเหมือนกัน
ประโยคสุดท้ายของคุณพงษ์ พัฒน์: (เสียงดังก้อง "ผมเชื่อว่าเรามีสีเดียวกัน ศีรษะนี้เรามอบให้พระเจ้าแผ่นดิน!!"

ในฮอลล์ปรบมือสนั่นพี่แต๋มชรัส ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตา นุ่นศิรพันธ์ยืนขึ้นปรบมือ พี่มอสปรบมือ เสียงปรบมือดังยาวนาน